مقایسه راههای مقابله ای و سلامت روان در زوجین سازگار و ناسازگار

هدف اصلی این مطالعه مقایسه وضعیت سلامت روان و راهبردهای مقابله ای در زوج های سازگار و ناسازگار می باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش عبارتست از دانشجویان متاهل برخی از دانشگاههای دولتی ( دانشگاه تهران ،الزهراء ). روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع تصادفی ساده می باشد که با استفاده از سه پرسشنامه مقیاس بهزیستی شخصی ( مک کامینز 2006) ، پرسشنامه سازگاری زناشوئی das ( اسپانیر 1976) و - پرسشنامه سبک های مقابله ای لازاروس و فولکمن ( 1985) داده های مورد نیاز جمع آوری شد. جامعه آماری در این پژوهش 140 نفر هستند که بصورت نمونه گیری تصادفی 70 نفر زوج سازگار و 70 نفر ناسازگار انتخاب شدند. نتایج فرضیه های پژوهش به شرح ذیل می باشد : میانگین سنی افراد ناسازگار حدود 3 سال بیشتر از گروه دیگر بود. سطح تحصیلات افراد در بیشتر موارد لیسانس بود و بیشترین اختلاف تحصیلات در دوگروه مربوط به افراد با تحصیلات فوق دیپلم بود. ناسازگاری در سطوح تحصیلی پائین تر ،افزایش قابل توجهی در مقایسه با مقاطع بالاتر دارد . میانگین امتیازات بدست آمده از پرسش های مربوط به سلامت روان در افراد سازگار به طور معناداری بیشتر از گروه ناسازگار می باشد. و در ارتباط با پرسش های مربوط به سبک های مقابله ای بالاترین میانگین در افراد سازگار مربوط به مولفه خویشتن داری و پائین ترین میانگین مربوط به مولفه گریز- اجتناب بدست آمده است . همینطور بالا ترین میانگین در افراد ناسازگار مربوط به مولفه ارزیابی مجدد مثبت و پائین ترین امتیاز مربوط به دوری گزینی بدست آمده است . بر اساس نمره معیار (100) برای تعریف ناسازگاری ،میانگین نمرات افراد گروه ناسازگار (34/16 ± ) 11/68 و افراد سازگار ( 13 ± ) 55/122به دست آمد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردیده است . و همچنین روشهای آماری ذیل بکار گرفته شده : آمار توصیفی شامل : میانگین و انحراف معیار نمرات ، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و استفاده از آزمون من – ویتنی . کلید واژه ها : راههای مقابله ای- سازگاری زناشوئی – سلامت روان